Hayatımın treni geldi geçiyor hayat,
Bu alem bensiz baharlarda.
Gönül dinlemez, vakit çok geç.
Mehmet’im başka baharda,
Zamanı doldu,hayatımın treni geçiyor.
Sinsi sinsi kalkar durmaz oldu yerinde.

Kalkar oldu durmadan,
Gönül limanı sensiz kaldı bilmezsin.
Zamanı geldi artık hayat trenimin.
Gidecek bedenim, bensiz yolculuk başladı.
Durmak bilmiyor, gideceğim artık vakit geldi,
Haydi yolculuk başlasın, selametle gidelim.

Mehmet’im vaktin geldi gidelim.
Dünya fani, sanada kalmaz haydi durmayalım.
Yolculuk sessiz sedasız geçecek,
Korkma gönül limanından, seni alıp gideceğim.
Dinle hayatın trenini, fazla yorucu değil,
Kesildi biletler, başlar oldu yolculuk elveda güle güle geçmişe.

Mehmet Taş