Gönül vuslata yakın değilse hicran ağır basmışsa ömrün geçmişine kalp ağlar
Hasret damıtılmış dizelerde ne arar beyhude kendini bilmeyen mısralar ağlar
Hayatın endazesi dağılmışsa yaşam yeni cilde muhtaç bunun içindir ölmenin adı
Kendi dünyasında daim insan, olan biten vahşetse suskun biçimde kendince ağlar
Herkes işi düzeltmeye kalkışır adeta cihanın beklediği kurtarıcı kendisiymiş gibi
İnsanlar çektiği zulme karşın gözyaşın bağra akıtır bakarsınız bilmeyen ağlar
Devrana bak insanlık kan içinde aldatan ayakta durur misali kanaat yaygınlaştı
Nerede doğruluk nerede adalet nerede hak nerede hukuk bilenler daim can ağlar
Ben yaşadım birçok şeyi dile getiremem şairim herşeyi açıklamam oldukça zordur
Bakmayın sadece yazdığıma söyletene kulak vermek lazım gel gör içim kan ağlar