Online Üye
Online Ziyaretçi
Can
Cancağızım…
Sevdiğim
Gönül bağım
İçimde büyüttüğüm fidana duran
Ve şimdilerde meyvesi azab olan yârim.
Sen sanır mısın ki unuttum seni?
Her hali gözümde an be an canlanan,
andıkça içimde bir yerleri kanatan.
Ve her gün tekrardan kanayan yârim.
Yâr yarası…
Gönül ağrısı sevdiğim.
Yaram sensin, derman sensin, can sensin.
İçinde sen olan ızdıraba eyvallahım var
Lakin insaf sevdiğim
En çok acıtan, en fazla kanayan, en fazla kanatan…
Neden hep sen,
Ve neden bu aşk ta en çok acıyan ben,
acıtan sen?