Bir yalnızlık akşamında yine seni andım...
Öyle özledim ki anlatamam anne!...
Birden gülüşün geldi aklıma
hayal meyal.

İki damla yaş akarken göz pınarlarımdan
Neden dedim
Neden anne, neden biz?
Ayrılığın bu kadarını hak etmiş miydik?

Ara sıra resmini cüzdanımdan alır, bakarım
Konuşurum, dertleşirim seninle.
Oğlum, oğlum!
deyişin gelir aklıma
O an bağırmak gelir içimden
Anne,anne,annem!...

Ruhum titrer gözüm kararır.
Akan yaş değil anne, akan kandır.
Kalbim çarpar, ellerim titrer.
Hummalı hastalar gibi beynimde yıldırımlar çakar
Sensiz güneş doğmaz anne
Batar...

Ufuk közleme
18 kasım 2005 Akçaabat/Trabzon

( Anne başlıklı yazı ufuk-kozleme tarafından 12.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu