Kul Etti Beni
Tuttu yüreğimden aldı sevdamı,
Bağladı kendine kul etti beni.
Düşürdü dertlere verdi belamı,
Şifadan onulmaz hal etti beni.
Vurup hançeriyle deşti yarayı,
Rengi bozlandırdı akla karayı.
Sevenin konduğu gönül sarayı,
Konar göçerlere yol etti beni.
Bu vefasız yardan fayda olur mu?
Muradı maksudu orda kalır mı?
Olsa dahi gönül, murat alır mı?
Kuru çalılara dal etti beni.
Gözümün nemini yaş`a döndürdü,
Hayat devranımı boşa döndürdü.
Aklımı başımdan kuşa döndürdü,
Sevda yollarında del`etti beni.
Durmuşoğlum aşktan uzak mı kaldın?
Yurdundan ayrılıp bir garip oldun.
Savrulup yabana gurbeti buldun,
Terk edip sılamı el etti beni.
Hüseyin Durmuş.
(
Kul Etti Beni başlıklı yazı
Hüseyin Durmuş tarafından
20.02.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
