Bakýn acýmýyor artýk yaralý yerleri kalbimin,

Duyduðunuz nefretimin sesi,

Ensenizde hissettiðiniz öfkemin nefesi,

Acýmýyorum artýk bende beni benden alanlara,

Dinleyin beni, duyduðunuz çýðlýk intikam neferimin.

Kan kusmak için yalvarsanýz da fark etmez,

Ýçinizde biriken kendi pisliðiniz,

Boþuna ölmek için yalvarmayýn,

Aslýnda yaþamayý da hiç hak etmemiþtiniz.

Siyaha boyayacaðým tüm renklerinizi,

Ki zaten öyle olduðunu biliyorum,

Piþman edeceðim doðduðunuza sizi,

Aslýnda bu kadar aþýrý gidemeyeceðimi biliyorum.

Ama artýk vakit geride kalanlara üzülme vakti deðil,

Vakit tüm faillerimi ipe çekme vakti.

Ýçimdeki beni öldüren sizler deðil miydiniz?

Pisliðiniz ve tüm o zehirli sözleriniz,

Susuz býrakmadýnýz mý yüreðimdeki iyilik filizlerini,

Siz istemediniz mi içimdeki çocuðu kendi kanýnda boðmayý?

Ama ölmedi o çocuk ve kurumadý o filizler.

Kabusunuz olacak  bende öldürmek istediðiniz.

Asýl küfür bana ettiðiniz deðil,

Benim size ettiðim deðil,

Asýl küfür yaþamanýz biliyor musunuz?

Bu çirkin küfre son vermenin vakti geldi,

Benim sonumu isteyenler kendi sonlarýný istedi,

Ayaðýnýzýn altýndaki çocuðun ayaklarý altýnda ezileceksiniz,

Bunun sorumlusu sizlersiniz bunu öðreneceksiniz.