Online Üye
Online Ziyaretçi
Kendimi bildim bileli yazarım.Ya da yazmaya çalışırım diyeyim de dostlar kendini beğenmiş ukala demesinler.Ancak şunu gördüm ki bu süreçte bizler sadece yazmaya çalışıyoruz.Şöyle ya da böyle üretiyoruz.Edebiyat adına sevindirici olan da bu olsa gerek.Her ne kadar yazdıklarımızın edebiyat olup olmadığı tartışılsa da,yazdığımız eserler sanal alemin hızında kaybolup gidiyor olsa da bir emek ,üretim çabası çırpınışı var tüm edebiyat sitelerinde ve emekçilerinde.
Bir edebiyat öğretmeni olmamdı belki de bu yazım çalışmalarında yoğunlaşmamın sebebi belki de çocukluktan beri var olan sevgim sevdam…Çocukken babamın okuduğu kahramanlık romanları,Köroğlu, Dadaloğlu,İlbioğlu, Aşık garip hikayeleri ve şiirleri…Onlarla uyudum bir başka alemin gizlerinde ,onlarla büyüdüm çocukluğumu tanımadan hem…
Bir bu değildi elbette şiirleşen yüreğimin kanamasına neden…İlk aşkım ve 69 model bir Şevrolenin ardından bakakalmalarım…Ölümüne sevgim sevdalarım.
Lise yılları anarşikti kavgalarım,ideallerim ülküm…İhtilalde kalan yürek tortularım.Velhasıl dostlar sonrası film şeridinin hızlı aktığı kovalayamadığım ,kovalarken düşüp yaralandığım yıllarım.
Dosya dosya,yığınlarını yaktım geçmişin izlerini de kurtulamadım 90’lı yıllara kadar.Yeniden alevlendi yüreğimde küllenen alevler de kendimi kalemimi kurtaramadım bu illetten. Nereye kadar ?Artık ne yürek kaldırıyor ne yıpranan beden…Artık günü geldi vedanın…belki birkaç ay belki yıl…belki sonsuza kadar kalemi kırdım dostlar.
Hiç kimseye hiçbir nedenle kırgınlığım,küslüğüm yoktur biline.Edebiyat sevgi ister,sevmek ister…Küslüğe düşmanlığa yer yoktur onun yüreğinde. İşte bunun için veda ediyorum kaleme kağıda…
Umarım geride hoş bir seda bırakabilmişizdir, artık iyi bir okuyucu olarak yola devam diyor…Saygılar sunuyorum sitenin yöneticisi sahipleri ve olmazsa olmaz değerli yazar şair dostlara…
Allaha emanet yolunuzdan emin olun…Hepinizi seviyorum…