MAZİMİ SORUYORSUN
Bir tutamcık kar gibi ak düşen saçlarıma
Yaz boz olmuş defterim mazimi soruyorsun
Senide ekliyorum en büyük suçlarıma
Karıştırıp içinden kendini arıyorsun
Hiç dokunma dur yolcu aradığın burda yok
Tartarsan günahımı bilki kilomdan da çok
İster ak sayfalar aç istersen tümünü yak
Boynum kıldan incedir sen bunu biliyorsun
Tövbe ettim aşka ben sevgiyi yazmıyorum
Mutluluğun resmini tuale çizmiyorum
Tecellimde hasret var feleğe kızmıyorum
Ömrüm erir kar gibi ecelim oluyorsun
Ben çekerim dünyanın gammını kederini
Meçhul ile yar oldum beklerim haberini
Pazar Pazar pay etsem bulurmu ederini
Kadir bilmez kullara pul diye satıyorsun
Ben bahçıvan sen gülsün acı verir dokunsan
İsmini destan etsem ibret diye okunsan
Ah be zalim sevdamı alem bilir sen bilsen
Ömrümü kağıt ettim kaderim yazıyorsun
Dar ağacım kurulmuş ferman diye yazılsan
Ahmet açmış gönlünü ışık olsan süzülsen
Bak canımın sema sı gökyüzüne düzülsen
Seyr-ü sefer de kulum oradan görüyorsun
AHMET BOGÜN
GEBZE
10/03/2011/