Seni dayanamayacağım kadar özlüyorum ama, biz zamanımızı doldurduk.
Gitmene izin vermeliyim.
Cobb / Inception
--------------------------------------------------------------------------------
içimdeki orkestra coşarken daha
namağlup bir akşam doğurur gözlerim
ihya olur ayaz çığlığımdan
donar saçaklarda trajedim
bir b/aşka heba ederim aklımı
koynuma sokulunca ölü düşlerim
ve hislerim leke tutmaz yine
kimliğinden utanır şafak
gece ağlar yalnızlığa gark olmuş kaderine
güneş mahçup gülümserken tenimde
ben sokaktan geçerken unutulan sesi
görmediğim adamın ıslığını ezberlerim
yasaklar çiğnerim de son bulmaz çelişkilerim
ve o ritme uyan kalp atışlarım hızlanır
ben sana derim anlamazken sen
sen neden diye sorarsın şaşkın
k-ayıplar başlar sonra hikayemizde
oysa anlatacak bir şey yoktur
kimse bu kadar güzel değilken
çirkinlerin yasını tutar ağlarım
bir yerlerde unuturum bakışlarımı
sonra çay demlenir ve ben yine dolarım
bardak bardak şehrimin iklimine
karışırım med cezir heveslerle
şiirlerden bozma kelimeleri
ve baş ağrılarını biriktiririm ceplerimde
sonra kuşluk vakti
sonra ezan sesi
dualar sarar
kemiklerimden taşan iliklerimi
sonra
sonrası iyilik güzellik
ve can’ının sağlığıdır
bulduğum ayak izlerin cennetim
kırmızı olur şiir dediğin
ama düşerken içime mavidir hep gülüşlerin
kaktüs gibi kendi savunmamı uydururum
acıttığında kalbimi
en acıklı bağ bozumu
eflatun bir bulut olur
gözlerimde behram
gözlerinde ülkemin nergisleri
fulya/mart2011