Online Üye
Online Ziyaretçi
Sabahları geç kalkarım,annem kızar.Kalk der;sabah oldu,kuşlar yuvaya kondu,koyunlar kırlardan indi,sen hala uykudasın...Kırk dereden su getirir allem eder,gullem eder,kandırır uyumaya devam ederim.Çok şefkatli annem,çocukları ne dese yapar.Babamız her dediğimizi yapmaz.
Sabahları erken kalkar;.izliyorum,bu köyde bütün analar erken kalkıyor.Ayıptır diyor annem, ayıp.Kadın dediğin sabahın seherinde kalkar;ineği sağar,bahçeyi süpürür, çayı demler…
Babam köyde toprakla,ağaçla uğraşır durur.Çok sever ağaçları;dut ağacı,nar ağacı,ayva ağacı…Diker,sular ,budar…
Aynı zamanda güvercin meraklısı babam;.evin avlusunda güvercinler için küçük bir oda yapmış.Çeşit çeşit güvercinler.Azman,Bağdat,Bango bunlardan bir kaçı.
Bakıyorum güvercinler hissediyor;hisseder mi güvercinler? İşler yolunda babamın keyfi tıkır olduğunda görün şöleni.Evimizin semasında takla takla dört dönüyorlar.O gün evde keyifler yoksa,olduğu yerde tüner ses çıkarmaz,güvercinler.Hoş uğraş bu babamın ki.
Biz sekiz kardeşiz, tam sekiz.Annem diyorum,bu kadar çocuk dünyaya getirdi;köy yerinde bu kadar çalışmazsa her hal çoktan çökerdi.
Bizim köyün evleri topraktan.Renkleri toprak,köylünün duyguları toprak;büyük görmez kendini.
Bu köyde anneler kocalarıyla toprakta çalışır,ekmeğimiz topraktan.Çileli bir yaşamdır analar.Tarla dönüşü;bu sefer de taş ocakta yemek pişirir.Anneler şükre durur,şükreder anneler,bulduğuyla yetinir.
…
Ben ilkokul beşe gidiyorum.Çalışkan bir kızım,derslerim iyi.Zeliha var benim sınıfta,tek rakibim.Bazen o, bazen de ben birinci olurum.Dışarıda kardeşiz.Yalan yok sınıfta ezeli rakipleriz.Zelihaların evi bize yakın.Bazen o,bazen de ben evlerine giderim;ödevlerimizi yaparız,öğretmenden konuşuruz,oyun oynarız...
Zeliha bugün bizde, ödevlerimizi yapıyoruz.Evimiz iki odalı,evimiz küçük.Bir oda da erzak, yatak ,yorgan...Diğeri de oturma odası.Ödevimizi bu oda da yapıyoruz.Zeliha diyor;annem ödevime yardım edebilir... Annem diyorum,Türkçe bilmezsin,ödevime yardım etmezsin. Annemin alnı kırış kırış,yüz çizgileri belirgin.Üzülüyor annem,annem hüzne duruyor.
Kızım diyor sen bilmiyorsun zeliha’nın annesi beş yıl okul okudu.Benim küçüklüğümde okul yoktu…. Anlatıyor annem,oralı olmuyorum.
Ödevi bitirip dizi izliyoruz zelihayla.Dizinin en heyecanlı yerinde annem atılıyor;kızım diyor,ne oldu,ne dedi? Bana da anlatın… Anne diyorum,ben bu yaşta anlıyorum da sen neden anlamasın?
….
Annem köyde mutlu;inek sağar,ot toplar,saçımı tarar,derdimi dinler…
Her şey iyi de,annemin bu dil sorunu bitmez.Doktara gider,doktar anlamaz dilinden.Tam anlatamaz derdini,yarım tedavi görür.
Okula gelir öğretmenimle konuşamaz.Öğretmenim ne dediniz? Der.Annem kendi diliyle kızımın durumu nasıl? Der..Demeler çoğalır, sesler birbirine karışır.Çocuklar tercüman olur,çocuktan tercüman mı olur? Annem ne dediğini şaşırır..Bu hayat der,dert işte dert ,der..
..
Yıllar arda arda düştü.Babamın saçına ak düştü.Annemin sırtı kamburlaştı.İyimserdir her zaman.Çocuklarım yuvadan uçtu,der.Babam da aynı. Çocukları her şeyidir onun. Gurbet ele gönderdi,gözyaşını içine gömdü hasretinin.Hepimizi okuttu babam.Ben öğretmen oldum,ortancası doktor,diğeri mühendis hepimiz meslek sahibi.Köy yerinde övünür bizimle,bunlar benim çocuklarım der.
Anam iyice ihtiyarladı.Dili bozulmadı anamın.Köyün yumurtası,tavuğu ve peyniri de hala sağlam.Vucudun da arızalar ağırdan ağıra başladı.Keşke diyorum,analar ihtiyarlamasa böyle güzel olmuyor!
Anam ne diyon kızım sen?Diyor,Allah neyi murad etmişse en güzeli oluyor !
Annem tesbih çeker,dua okur,namaz kılar...
Ben köyümden uzak bir memlekette öğretmenim.Anamın köyüne bahar havası gelmiş,tüm yasaklar kalkmış.Yasaklayanlar ne diye yasak koyar ki?Hayat yasaktan anlar mı ki?
Hükümet yeni bir tv hazırlığına girmiş.Tv nin diline "anaların dili" ismini koymuş.Memleket heyecanlı.Televizyon bin heyecanla anamın dilinden yayına başladı.Açılışı devlet yaptı,bu tv dedi,bütün analara hayırlı olsun.
Bunu anneme anlatmasam olmaz.
Köye geliyorum.Gelirken görüyorum;köyün üzerinde kara bulutlar dört dönüyor,babamın özenle beslediği güvercinler takla atmıyor, uçmuyorlar bu gün.
Ev kalabalık,bu gün bir başka kalabalık.İyice kulak kesiliyorum,evdekilerin dilinden ağıtlar yükseliyor.Anam ağıt yakmıyor....
Anam diyorum ,canım anam...
Anam, beyazlara sarınmış ses vermiyor