Şiire Leyla Olan Kadın
"His kendini aşınca us kapıya dayanır
Ertelenmiş tüm sözler son noktada uyanır"
Bir sana bedbahtlığım bir sana bu can revân
Özümle bütünleşen figanımdır bârı-dil
Sual ettikçe gönül der ki "nihânda devan"
Dün yalan, bugün seyyah, bari sen gerçeği bil
Yâr dalımda gül değil toprağımda son nemsin
Son nefese tutunmuş vazgeçilmeyen demsin
Şiirdir sonsuzluğum vuslat mânâda yetim
İç sesimin yankısız duvarındadır gölgem
Ne his çalarım kuldan ne satılıktır etim
Der ki gözlere uzak sol yana yakın bölgem
İçinde al değil de ak saklayan cennetsin
Zül ile anmam seni sen bitimsiz minnetsin
Aynalar öze âmâ yüzün yüzüme üryan
Kirpiğinin ucundan yedi rengi izlerim
Baktıkça ummanına silinir zamandan an
Bir tek gece şahittir birde bitap dizlerim
Yıldızlar yârenimdir sen gizli mabedimsin
Dünya gözüm beşeri sen kalbi ebedimsin
Dilinden dönüş değil ant düşüren şairim
Dokuz boğum yutkunup sonunda adın anan
Varsın mehtap uyusun geceyedir şiirim
Her dizesi efsunlu nar-ı aşk ile yanan
Şiire Leyla olmuş bir kadın cümlesiyim
Şaha kalkmış vuslatın hasrete hamlesiyim
Leyla Usta
Dünya Şiir Gününüz Kutlu Olsun...
(
Şiire Leyla Olan Kadın başlıklı yazı
Leyla Usta tarafından
21.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
