Bırak Ömrüm Uzaklarda Azalsın
BIRAK ÖMRÜM UZAKLARDA AZALSIN
Bir şafak vakti ruhumu yokladım
Yüreğimi temizledim pakladım
Şiirlerimi dağlara sakladım
Bırak sözüm sözlerden ırak kalsın
Bırak ömrüm uzaklarda azalsın
Önce resimlerim sararıp soldu
Gün ağarırken suretim kayboldu
Mazi kül oldu avucuma doldu
Bırak yüzüm yüzlerden ırak kalsın
Bırak ömrüm uzaklarda azalsın
Rüyamda tüm dağlara ayak bastım
Ruhumu her köşe başına astım
Yıllara değil yollaradır kastım
Bırak izim izlerden ırak kalsın
Bırak ömrüm uzaklarda azalsın
Baktığım ufuklar bir bir sarardı
Tutuldu güneşim göğüm karardı
Gözyaşımla dolu her dağın ardı
Bırak gözüm gözlerden ırak kalsın
Bırak ömrüm uzaklarda azalsın
Kırıldı gönlümün en ince teli
Hala türkümü söyler sabah yeli
Dokundu ruhuma maveranın eli
Bırak sazım sazlardan ırak kalsın
Bırak ömrüm uzaklarda azalsın
Muhammed Mehmet Gül
(
Bırak Ömrüm Uzaklarda Azalsın başlıklı yazı
muhammed-meh tarafından
23.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
