Ne kadar hüzün varsa yanýmda, yola çýkma vaktindeyim

Gidiþimden bir evveldeyim ve içimi sýzlatan ne varsa yanýmda

Nerde, yok artýk, muhabbetinden ve kaleminden dem vurduðum,

Gariban kelamýn sahibi, Hayal oðlu diye bir adam ve onca Þiiler

Paslanmýþ kapýlar ardýnda kaldý, unutuldu, mazide uçuþan sevgiler

Ne adamlar vardý, çocuklarý idi Þiiler, onlar bile býrakýp gittiler

Ve bunca giden þairlerin ardýndan, birçok yetim Þiiler türediler

Anlamý olamayan mevzular, günlük aþklara gebe kalmýþ þiirler

Ýpe sapa gelmez, ne anlattýðý bilinmez, baþýboþ sözler söylediler

Gönül gözü körler ve de saðýrlar çoðaldý, kalmadý kelam da tat

Ne aðýzdan çýkaný duydu kulak ne de söyleyeni bildi dudak

Ve bunca güzellik varken göz önünde, ayrýlýklara yazýldý þarkýlar

Bir sürü, sevgisiz güfteler yazýp, ezgisiz türküler ürettiler

Býrakýp gittiler, en dinlenesi zamanda, aþklarý adam gibi anlatan þairler

                                                                                      ÝLHAN KESKÝN