Veda edebilmeli insan ayrılıklarda.
Gözlerinin içinden 
Yüreğine inebilmeli acıtsa da.
Gözleri dolsa da boynuna sarılınca,
Seni hala çok seviyorum diyebilmeli.
Böyle olmalı ayrılık.
Böyle olmalı ki
Yaşanan şey sevda olsun.
İlacı olmamalı içindeki sızının.
Hani en başta her derde deva olan sevgili?
Hani hayatının anlamı olan büyük aşkın?
Şimdi yüzüne bile bakamıyorsa,
Bunun adını bile koyamıyorsan,
İçindeki fırtınalar dağılmana sebep oluyorsa.
Tek kişilik aşkın bedelini sen ödüyorsan,
Sal kendini boşluğa.
Dağıl dağılabildiğince.
Başka türlü unutamazsın ki....
( Veda başlıklı yazı mehmet-atila tarafından 27.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu