Sonbahar meltemleri
Ters düz etmişti ömrümü.
Yanımı
Yönümü şaşırmış
Asumanlarda gezenirdim bir başıma.
Biraz üzgün
Biraz mahçup
Biraz da deli doluydu ahvahalim.
Anasını kaybeden çocuklar kadar ezikti duygularım.
Tozpembe değildi hayallerim
Pembesi uçmuş
Rengi solmuştu umutlarımın.
Bir gülüş
Bir sıcak dokunuş
Bir yudum sevgi içindi
El açıp arşı alâya.
Bitimsizdi dualar, bitimsizdi yalvarış.
Kabul gördü dualarım
Sonbahar meltemlerine kapılan
Yağmur tanelerine karışıp
Tutundun zülfün teline,
Düşen her yağmur tanesinde
Ilgıt ılgıt süzüldün
Ta cam evime,
Hem de en mahrem hücrelerime.
Adını ilmek ilmek nakşetmişim tenime
Sevginse müebbete hamkum
Gönül mahsenlerimde
Ne bir çıkış ne bir ışık yok
Gönül maseninim anahtarı mahşeredek benim ellerimde.
Sen benim sebebi varım.
Sen benim diğer yarım.
Sen benim bu günüm.
Sen benim yarınım.
Sen benim menekşe gözlerinde kaybolduğum.
Hayatımın anlamı efsun kokulu kadınım.
Ant olsun ki sana adanmıştır
Geride kalan ahraz hayatım.
Sur üflenip
Yerle gök vuslata ermeden
İki dudak arasından silinemez adın.
Senin olmadığın yerde
Ben sensiz bir hiçim.
Sen olmadan yaşamak haram,
Sen bensin
Benim gönül magbedim
Yalnız sevgine secde eder
Avuçlarımda sunduğum yüreğim.
Gökte Allah yerde sen
İşte ben seni böylesine büyük sevmişim.
//Sana olan aşkımı inkar etmek
Kıbleye ters durmaktır benim için.//