Online Üye
Online Ziyaretçi
Sen bir cebinde intihar
Bir cebinde şiir taşıyorsun
Pagan papağanını yolmaya geldim
Bilirsin ben “Nefesurrahman”ım
Benim şiirim, ölümler durdurur
Gel hadi seninle suyu üç yudumda içelim
Sen benim, nakıştan dikişten anlamayan çocuğumsun
Ölme!
Babalar, çocuklarının ölümlerini görmemeli
Karşılık beklenmeden sevilirse aşk olur
Böyleyse kim senin kadar aşıktır!
Bilirsin, benim olmasa da ben güzel derim
Senin “yok ki!” dediğin kalbini,
Benim memlekete fazla gelen kalbime bağlayıp
Eski cümlelere sığınalım...