Ben kalem şairiyim, bozkırla işim olmaz,
Bozkırların ozanı, gördüklerini yazsın.
Taşıama sularla, değirmen oluğu dolmaz
Sen doldurabilirsen, en büyük sihirbazsın.
Mis gibi kokuları, kalemler anlatamaz,
O alıcı renkleri, görecek gözler gerek.
Doğa sevgisi olan, hücrelerindee yatmaz
Hayali yaratmaya, yeterlidir her yürek.
Karlar erirken git gör, turuncu çiğdemleri,
Üstü buzdan bir çatı, altı sular kanalı.
Dağlar taşlar dokuyor,çok renkli kilimleri
Sütleğenler budandı, büyümez ağlayalı.
Gevenler yarım küre, yalnız dikenleri var,
Papatyalar oval ak, içiçe daireler.
Peygamber çiçekleri, içimizi gıdıklar
Sarayların dilberi, dört renklidir lâleler.
Mor renkleriyle meşhur, sevilen menekşeler,
Gelincikler rengiyle,benzer Türk Bayrağına.
İlkbahar bambaşkadır, doğan kuzular meler
Hayat tekrar ulaşır , mutluluğun çağına.
Yeşil hakim bir renktir, dünyamıza genelde,
Gökyüzünün grısi, havayı gamlandırır.
Maviyi çoğu sever, gözümüzde güzelde
Gökte Ebem kuşağı, yedi renk canlandırır.
Ekersen ki toprağa,türlü Çiçek'ler verir
Kiminin rengi hoştur, kimininde kokusu.
Karanfili sunarsan, düşmanlığı giderir
Ruhları dinlendirir, ay ışığı uykusu.
.............1440-----17/ 07/ 2007.................
(
Pastorel Şiir. başlıklı yazı
Çiçek..İzmir tarafından
6.04.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
