Gençlik bir baharmış arkası kışlı

İhtiyarlık sonu baharsız kışmış.

Kapı tanınıyor gözlerin yaşlı

Yalnızlığın sonu kurumaz yaşmış.

 

Yirmi dört saatin yıla dönüyor

Yatakta dönerken ruhun sönüyor

Yoluna üç öğün çakal önüyor

Gençlik kıymetini bilmeyen şaşmış!

 

Mutluluk çocukluk gençlikte kalmış

Yorulunca yenen yemekler balmış

İhtiyarlığı kim beğenip almış?

Dünyanın malına çırpınmak boşmuş.

 

Huzur evi olur belki durağın

Saç bulamaz başta gençlik tarağın

Güneş görmeyince kalkmaz kırağın

Dizin ağrısızken yürümek hoşmuş.

 

Köprüler yıkılır dostluklar biter

Sırtından düşenler sokakta yiter

Dediğine üç beş iftira katar

Fırsat yakalayan durmadan koşmuş.

 

Çanakta kalanı sıyırır yersin

Bazen soran olsa “İyiyim” dersin

Ölüdür ayakta görülen Dursun

Tertip komitesi sevinçten coşmuş.

 

Dursun Yeşil –2009

 

 

( Sonu başlıklı yazı dursun-yesil tarafından 12.04.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu