Yanacak yer kalmadı, ne tende, ne de canda
Sende benle yanarsın, bulunma suizanda

Ben yangında doğmuşum, bilirsin ki etmem dert
Duyururken tellallar talihim düştü namert

Yanmak başka şey gülüm, incinmek başka şeydir
Yangın yakar kül eder, incinmekse eritir

Güle en büyük zulüm vurulmak gonca demde
Meyveyi tatmamıştı kovulurken Adem’de

Tam ogün ekilmişti tohumu özlemlerin
Homurtusu bitmiyor bu yüzden kara yerin

Kendi eliyle örer geleceğe ağını
Dağlar değiştirirken telini, duvağını

Bakmak kalır kuşlara uzaktan alık alık
Zil takıp oynamakta gördüğün kalabalık

Ahuzar akşamların, tebessüm sabahındır
Seni sende yokeden yine senin ahındır

Yorgun düştüm bilesin içimde koşa koşa
Ne ödül istiyorum, ne muhtacım alkışa

Yangınlara doydum ben, kışta titremem gerek
Ne gelse bundan böyle karşılarım gülerek




Hayrettin YAZICI

( Suizan başlıklı yazı HayrettinYazcı tarafından 14.04.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu