ACIYORUM BANA
SEN Mİ…?
KOCA BİR HİÇSİN FARKINDA DEĞİLSİN….
SEN Mİ…?
SENİ SEN YAPAN BENİM, BENDİM BİLİYORSUN.
DUYDUM Kİ YOK OLMUŞSUN, YOKTUN Kİ HİÇ ZATEN.
SENİN RESSAMIN BENDİM, ÇİZEN, BOYAYAN.
ÖZENLE RENKLENDİRMİŞ, GÖLGELENDİRMİŞTİM NE FAYDA
SİLDİM TEK KALEMDE SENİ
SENİ SİLEN BEN DEĞİL, SİLDİREN SENDİN ASLINDA.
GÖRDÜM Kİ; KAYBOLMUŞSUN İÇİNDE
YOKTUN Kİ HİÇ ZATEN
SEN VAROLMAYI DAHİ BECEREMEMİŞTİN.
HANİ DERDİM YA SANA HEP
GİDERSEM BİTERSİN DİYE.
AMA SEN HİÇ DİNLEMEZDİN,
GİTTİM.
VE BİTTİN ÇARESİZCE.
KENDİ SONUNU YİNE SEN KENDİ ELLERİNLE MAHVETTİN
HER ŞEYİ MAHVETTİĞİN GİBİ.
SANA KURDUĞUM DÜNYAYI, SANA DUYDUĞUM SEVGİYİ
SANA AİT OLAN HER ŞEYİMİ YOK ETTİĞİN GİBİ
ANLADIM Kİ; ARTIK YOKSUN…
SEN ZATEN BENSİZ VAROLAMAZSIN Kİ, RUHLANAMAZSIN.
KAYBETTİN RUHSUZUM, YENİLDİN BANA KARŞI.
ALLAH YARDIMCIN OLSUN, ACIYORUM SANA…
SANA DEĞİL ASLINDA ACIDIĞIM…
SANA BU KADAR UMUT BAĞLAYAN
“BANA”