Ölüm oyunun oynuyoruz seninle.

Arkam karanlık, soğuk, korkutucu…

Önüm sen, hayaller, yeni başlangıçlar…

Ne tarafı seçsem hayal kırıklığı.

 

Güvensem, elimi uzatsam

Yine düşer miyim cehennem sıcağına?

Kendi hayallerimin enkazında yok oluyorum.

Sanırım artık karanlığıma daha çok güveniyorum.

 

Oysa elinden şekeri alınmış çocuk misali,

Masum ve içtendi sana haykırışlarım.

Bu gidiş gelişlerle zamansız,

Beni yine esir aldı yersiz umutlarım.

 

Güvensem, kalbimin kapılarını açsam

Üşür müyüm bu ayazda beklerken seni?

Bu soğuk iyi, göçük altındayken uyuşturdu beni.

Sanırım artık yalnızlığıma daha çok güveniyorum.

( Hayal Kırıklıkları başlıklı yazı Zeynep İlten tarafından 20.04.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu