Eyy Kocca Çınar
Eteklerinde yılların kocamışlığı,
Yorgunluğu belki de asırların...
Eyy,kocca çınar,yaşlı çınar.
Nice aşklar kazındı taa yüreğine.
Dallarında şarkılar söyledi üveyikler.
Hıncını aldı ağaçkakan
Karıncalar için uzak diyardın gerçi...
En tepende kartalın bakışı,
Yüreğini kemiren sincap,
Yıkılmadın asırlara inat,
Yıkılmadın kusurlara inat...
Henüz daha küçük bir fidandın.
Atlar geldi,atlılar uzak diyarlardan.
Yaş kesen baş keser dediler,hüküm verildi.
Büyüdün ,serpildin avlak oldun tepende.
Sonra,
Gölgende şenlendiler.
At bağladılar hem...
Amansız bir hengamenin içinde buldun kendini.
Yere düşenlerin kanıyla büyüdün.
Yanıbaşına konuk ettiler cansız bedenleri.
Savaş dediler adına,savaş...
Birbirini öldürürken İnsanlar.
İnsanı tanıdın en kötüsünden.
Oysa seni diken de insandı,büyüten de...
Sana değen eli kesen de...
Tanıdın ya insanı,sevsen de sevmesen de...
(
Eyy Kocca Çınar başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
10.05.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
