Online Üye
Online Ziyaretçi
Duyar mısın gönlümün,inleyen şu zarını.
Seni benden ayıran, kadere kızıyorum.
Yıllar geçti aradan,söndürmedi harını
Küllenmeyen aşkımı ummana yazıyorum.
Ellerimi tutarak,derin derin bakmıştın.
Gözlerinden kalbime, bahar gibi akmıştın.
O sıcacık elinle, ateş gibi yakmıştın.
Küllenmeyen aşkımı, ummana yazıyorum.
Sevdamı oya gibi, şefkatimle dokudum.
Lal olan dillerimle, bülbül gibi şakıdım.
Gizemli duyguları, gözlerinden okudum.
Küllenmeyen aşkımı, ummana yazıyorum.
Yolum düştü oraya,geçmişi özleyerek
Sırlı kalmış sözlerde,duygumu gizleyerek
Kanepede oturdum hayalin izleyerek
Küllerini görmedin,ateşi yaktığında.
İçim bir hoş olmuştu,şimşekler çaktığında.
Küllenmeyen aşkımı, ummana yazıyorum.
Martı çığlıklarıyla tek başıma kalmıştım.
Bende kalan selamı imbat ile salmıştım.
Seni düşünerekten, hayallere dalmıştım.
Küllenmeyen aşkımı, ummana yazıyorum.
Rüzgarlar uğulduyor, şimdi o ıssız yerde.
Elbet bir hikmet vardır,Allahtan gelen şerde
Yaş doldu gözlerime, o güzel günler nerde
Küllenemeyen aşkımı,ummana yazıyorum.
Benim adım, Gül Peri, diğeri kır çiçeği.
Kaderimdir yalnızlık,budur sözün gerçeği.
Özlem dolu gönlüme, konsun uğur böceği.
Küllenmeyen aşkımı,ummana yazıyorum.
Ülkü Ahıska