Diyarımda aldığım her nefes ruhumu dinçleştiren de
Bakma birçok lisanda yazmışam yahşi desem fehmet
Bir demet yasemen sun balam nuş edelim cam-ı cemi
Şerbet içerken el kimi serhoş bileler bakma bilmezem
Neden kahrını çekmezem sanma şair lafı yalandır zahir
Bilmezem fehmetme gönül sana tümden mahpus olarken
Zinde kılar esaret ki sevgili kabul ede iş zanımca bu ola
Bakma ahvale yara selam söyle ben heç dil bilmezem
Sözüme su katmanam lafı dönüp dolaştırmanam bakma
Sen ki kıvılcım ola bakışın hesret oduna salarsan beni
Ben Azerî değilem kurban içimden geleni söylerem
Demeyeler şiir yazmak bilmez ondandır az bilmezem
Lisan kimi yahşi var mı ne çok bilsen ol kârdır kazançtır
Bakma geda oluram kapında sözün gönlüme dahi dermandır
Hekim ararkene bir temayulün benim için derde devadır
Küçümseme canan yar senin için sanma bunu bilmezem
İsterem kardaş olalar yaşarsa acunda her kim var ise
Kardaş kimi zulm kalka aradan herkes yaşarsa mutlu benem
El'an bakaram cihane her yerde harp var bu ne iştir
Ben senin için beden verdim bakma seni bilmezem
İsteremse şiir uzar yazaram sahifeler artar bunu bil
Biliglig çok okumakta değil tecrübe ehlindedir dil
Sen geliver şu kelbindeki kini zengi bir hele sil
Bakma kaleme sözüm var şiir çok sanma bilmezem
Yahşı ola herkes kimi ehl-i dile muhtacam ben kim bile
Lisan ruha hitap ede beden emre ol amade
Şimdi dön bak edvare ki çark kırılmış çok kere
Gönle seslenmek elzem ola sanma bunu bilmezem