Hani bitmez, bir ömür sürecek demiþtik sevgimiz
Hani hiç silinmeyecekti kumsaldaki ayak izlerimiz
Oysa anlýyorum ki senin mazinde kalmýþ bu sevda
Yazýk olmuþ maziye bile sýðmayacak hatýralarýmýza

Ben ilk gün gibi yaþýyorum hala o seviþmelerimizi
Dinleyerek uyuyor, uyanýyorum yürek seslerimizi
Böyle bir sevdayý silmek kolay deðil ki yüreklerden
Yalnýzca artýk bir þey beklenmiyor gelecek günlerden.

Haydi, meyhaneci, gönder þimdi herkesi mekândan
Kapýyý kapat, ýþýklarý söndür gidenlerin arkasýndan
Bir mum yansýn yeter ve plakta sesi Melahat Gülses’in
Hiç susmadan “denizde akþam” þarkýsýný söylesin
Ben kendimle hesaplaþayým mazideki aþkýmý anarak
Bazen gözlerim o günlere dalarak ve bazen aðlayarak
Baþka bir þey istemem, kadehimi boþ býrakma meyhaneci
Sarhoþ olmak için içeceðim, görününceye kadar þiþenin dibi.