(mütefâilün feûlün mütefâilün feûlün)

Söze yok mu hiç sadâkat, bu kaçıncı tövbe oldu?
Yüreğinde her günâhın birikip de kubbe oldu.

Ne namaz, niyâz, ibâdet ne de bir küçük meziyyet…
Mütemâdiyen sefâhet… Yaşamın ne zübbe oldu!

Neden aldanırsın âyâ, kısacık hayât-ı dünyâ…
Uyanınca bitti rü’yâ, sonu böyle kahbe oldu…

Sekerâtı hep hayâl et, ki ömür denen emânet,
Gidecektir elden elbet, sana sanma hîbe oldu.

Gelivermeden memâtın düzen içre sok hayâtın,
Yola gelmeyen zevâtın sözü en son ‘’ah be!’’ oldu.

Çağırınca şerre şeytan, kulak asma zerre Hâkan,
Ona tâbi ömr-ü insan, ne yazık, harâbe oldu!

Hakan ÖZÇELİK
( Gazel başlıklı yazı aruzperver tarafından 18.05.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu