Online Üye
Online Ziyaretçi
Bugün yirmi üç mayıs, yüreğimden vurgunum.
Üç yıl oldu göçeli, anam diyemiyorum.
Melekler ağlar mı hiç? Onlarda şimdi sevinç,
Götürdüler anamı, görmüyorlar yananı.
Anam, Azizem benim, kalbimde adın senin.
Bak yanıyor yüreğim, bitmiyor hiç özlemin.
Dalga, dalga büyüyor, günden güne acılar.
Yüreğimde yaşıyor, geçmişten hatıralar.
Hani gülüşün var ya, hani tatlı bakışın,
Bitmeyen bir şefkatle ta yüreğe akışın.
Şeker gibiydi dilin, hem sevdin, hem sevildin.
Bana mutluluk verdin, inan her şeyim sendin.
Güllerde bir goncaydın, hem Ana, hem hocaydın.
Hatayı gaflet saydın, pespembe bir rüyaydın.
Şimdi uzaklardasın, adresin kara toprak
Yangın oldu hasretin, değil seni unutmak.
Başımda bir taç idin, derdime ilaç idin
Sensiz virane oldum, neden bırakıp gittin?
Biliyorum bir yerden, beni hep görüyorsun.
Kim bilir belki sen de, oğlunu özlüyorsun?
Özlemin ateş bana, kül oldum, yana yana.
Şefkatli yüreğinle, beni de al yanına.
Anam, anam bir tanem, dizeler doldu elem.
Yazsam sayfalar yetmez, bu acı sözle geçmez.
Güneş doğuyor Anam, ben hala uyumadım,
Aylar, yıllar geçsede, seni hiç unutmadım.
Torunun koca adam, hep seni anlatıyor...
Babaannem başkaydı, derken yürek yakıyor.
Çok özledim ah Anne! Yarasın ciğerime,
Dualarım seninle, bakma sen sözlerime.
Mekânın cennet olsun, rahat uyu yerinde.
MEHMET FİKRET ÜNALAN
Geçirdiğim bir rahatsızlık nedeniyle, annemin ölüm yıldönümü olan 23 Mayıs tarihinde yayınlayamadığım şiirimi bu gün siz dostlarımla paylaşmak istedim. Selam ve sevgilerimle
