HAZANSIZ KALIN
“Her sonbahar gelişinde sarı sarı yapraklar
Kuru dallar arasında sen gelirsin aklıma”
Hüznün mevsimi sonbahar, o kadar istikralı
Düşen her yaprağında onlarca şarkı
Yeşillerim sarıya döndü, artık hüzne amade
Hazanlarım boy verdi, rüzgar dört bir yanımda
Güneşim uzaklaşmakta usulca, en sessizinden
Akitten bir kağıda çizdim seni, yeşilsiz sonbahar
Sağım solum bomboş, önümde uçsuz bir yol
Yalnızlık neymiş böyle, sen bir de çekene sor
Benim miyadım dolmakta, renklerim şimdi sapsarı
Her şiirimde derim ya, ben gidiyorum siz kalın
Hoşça kal baharım, hüznüm kolumda hoşça kal
Ben gidiyorum, siz yeter ki baharlarla kalın
Hoşça ve “Hazansız” kalın…
Begüm Özdikici