Online Üye
Online Ziyaretçi
Bahar geldi diye seviniyor,
İlk olmasa da bu bahar,
Son olup olmayacağı bilinmese de,
Bahar geldi diye seviniyor,
Alışılmış bir sahtekârlıkla,
Sevinmek istiyor çünkü artık,
Bunun mümkün olmadığını bilse de,
Olmayacağını bilse de,
Olduramayacağını bilse de,
Adam
Ve bir başına koskoca dünyada,
Yalnızca yalnız bir adam,
Bahar geldi diye,
Durup dururken,
Hiçbir sebep yokken,
Tüm sebeplerini tüketmişken,
Ölü doğmuş umutlarına sarılmayı,
Var olmayanı,
Hiçbir zaman var olmayacak olanı,
İstiyor
Ve tutkuyla,
Sanki hiç istememiş gibi önce,
Sanki kaybetmemiş,
Sanki terk edilmemiş,
Sanki kirletilmemiş gibi.
Bahar geldi diye seviniyor,
Sevinmek istiyor,
Sevilmek istiyor,
Belki de hiç sevinemediğinden şikâyetçi,
Belki hiç sevemediğinden,
Ne olmuş toprak filiz vermişse,
Ne olmuş çiçek açmışsa ağaçlar,
Serçeler yavrulamışsa ne olmuş,
Toprak buram buram doğurmuşsa kendini yeniden,
Rengârenk olmuşsa tabiat ne olmuş?
Nesine sevinmeli bir tabiat olayının,
Neden ille de bir pay çıkarmalı adam,
Kendine,
Kendi başına,
Bir başına
Ve adam…
Kendinden kurtulmak isterdi adam,
Kurtulamazdı herkes gibi,
Üzülürdü herkes kadar
Ve hırslanırdı kendine,
Hiç kendi olamamış olsa da dünyada,
Öyle davrandı tabiatında,
Tam da baharın veda ettiği anda,
Bahar geldi diye seviniyor,
Bir avanak,
Adam,
Bir aptal.
Dev aynasını kırmış yüreğinde,
Can acısı bu yüzden,
Kan ise zaten her zaman,
Kırmızı
Ve adam
Yalnız,
Yalnız olsun isterdi dünyayı,
Dünyada,
Öyle de olmuşken şimdi,
Bahar geldi diye,
Bahar giderken tam da,
Sevinmek,
Ne güzel olurdu diyor.
Konuşmuyor oysa,
Göremiyor da artık,
Hissedemiyor,
Adam.