Kayıp Yaşamlar / 4
Elini uzatsa dokunacaktı belki.Ne olduğunu anlamadığı bir ses ``yapma``demişti de ani bir hareketle geri dönmüş çıkmıştı okuldan.Şimdi kaderine ,yaşadıklarına isyan ediyordu,okulun ihate duvarını yumruklarken...Oysa kızını kucaklamak,öpmek sevmek istiyordu o çocukluk günlerinde olduğu gibi...İşten evegelirken cebinde rüşvet çikolatası önce görmezden gelir Cemile`yi sonra onun şaşkın bakışları arasında ona döner kucaklardı.Çoğu zaman da kucağında beraber içeri girerler annelerini mutfakta bulurlardı.Bu hergün tekrarlanan sevgi göstergesiydi,taa ki kaderlerini değiştiren o melun olaya kadar...
Sencer arabasına binmiş ,önce şehrin doğusundaki bilinmeyen adrese gitmişti.Kapıda bekleyen kişiler ona eşlik ederek binanın bodrum katına indirmişlerdi.Sağdaki loş odanın kapısı açılmış içerden uzun boylu hayli yapılı bir adam çıkmıştı gülerek...Asker selamı vererek adamla toklaşırken,
-Komutanım,emriniz üzerine yeni vazifeye intikal ettim.Emrinizi bekliyorum.
-Rahat yüzbaşım rahat...demiş ve eliyle oturmasını işaret etmişti bu gizemli yerin gizemli şahsı.
-Yüzbaşı Sencer ,yıllardır verdiğiniz hizmet taktire şayandır.Gerek Bosna savaşında,gerek Kuzey Iraktaki oluşumlara karşı gösterdiğiniz muaffakiyet dahası 94 yılındaki pkk operasyonlarınız bu milletin taktirini kazanmıştır.Gerçi sizler bu destanların isimsiz kahramanlarısınız...derken ilgili ,yetkili şahıs övgülerine devam ediyordu da,Sencer kaybettiklerini düşünüyordu.Her şeyden önce ailesini kaybediyordu,biricik yavrusu kızı eriyip bitiyordu gözlerinin önünde.
Komutan konuşmasını bitirmiş ve yeni görevini açıklıyordu.
-Evet yüzbaşım,buraya çağrılmanın amacı;biliyorsun şu yeni yasalar nedeniyle elimiz kolumuz bağlı.Genel kurmayımız da bunu hükümet nezdinde dillendirdi ama değişen bir şey yok.Oysa tererüst her fırsatı değerlendirip yasal boşluğu kullanıyor.İşte bu boşlukla mücadelenin yolu yine 94 operasyonuna benzer bir operasyon silsilesi.Bu iş için de KURT teşkilatını yeniden oluşturmak gerekiyordu.Siz bu teşkilatın başına getirildiniz.Ekip arkadaşlarınızı seçme hakkını size bırakıyoruz.Ancak devlete çalışan yasal olmayan teşkilatsınız.Ölmeniz ya da yakalanmanız halinde gerek bakanlık gerekse bizler tanımadığımızı ilan edip inkar edeceğiz bu teşkilatı.Elbette bir takım kolaylıklar sağlanacak kolluk güçleri tarafından.Şu listede adı olan üst düzey bürokrat ve asker polis dışında sizi kimse tanımaz,tanımayacakta.Çalışma alanınız Kırklareli,Edirne hudutları.Aldığımız istihbarata göre Pkk bu yollardan her türlü adam ve uyuşturucu geçişlerini sağlamaktadır.Şimdi göreviniz hayırlı olsun.
-Emredersiniz komutanım...demiş ve topuk selamı vererek çıkmıştı içerden Sencer.
Dışarı çıktığında görev ,emir hepsini unutmuştu da ,kızı aklına gelmişti.Onu okulda öyle mahsun bıraktığı için pişmandı.Eve gelinceye kadar gözünün önünden Cemile`nin o hali gitmedi.Evlerine geldiğinde vakit hayli geç olmuştu .Güneş güne vedaya hazırlanıyordu.Kapı açıktı ve kızı kapının yanında sessizliğe dalmış oturuyordu.Yanına geldiğinden bile haberi olmamıştı.Oturdu kızının yanına bir süre çaresizce onun mahsunluğunu seyretti.Sağ eliyle kızının saçlarını okşadı gayri ihtiyari.İşte o an kızı başını kaldırmış babasına öyle bir bakışı vardı ki ,eridi Sencer bu soğuk bakışların altında.Cemile hiç beklenmeyen ama özlediği hareketi yapmış,ağlayarak babasının boynuna atılmıştı.``Neden baba...neden``diyordu ağlarken.
Nihayet yıllar sonra hüzünlü de olsa kızı dönmüştü.Sencer de ağlıyordu,sessiz ama içten.Baba-kızın bu dönüş mutluluğu ,içerde rutin ev işlerini yapan ve taşınmanın dağınıklığını toparlayan annenin de dikkatini çekmişti.Kapının önünde kucak kucağa iki sevgilinin muhabbeti onu da duygulandırmış bu mutluluk halesine dahil etmişti.
Artık güneş göreceğini görmüş bir dahaki güne kadar mutlu ayrılmıştı kapılarının önünden.Onların mutluluğuna ortak olmak istercesine ayı göndermişti tamamlasın diye bu mutluluğu...
Sencer içeri bile girmemiş ,yakaladığı bu mutluluğu bütün dünyaya haykırmak istercesine eşini kızını ellerinden tuttuğu gibi sokağa çıkarmıştı.Hiçbir şey düşünmeden şehrin ışıkları altında gezinmiş durmuşlardı.
(
Kayıp Yaşamlar / 4 başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
30.05.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
