Online Üye
Online Ziyaretçi
Üşüyorum titrek bakışlarında gecenin.
Her köşesinde hatırası olması yürekte
ne zordur sevgilinin.
Derin mevzularla boğuşuyorum
al al yaşlar dökülüyor avuçlarıma
yüzleşiyorum kendimle
kendim sandığım umutlarında…
Kapalıydı kilitleri gözlerinin gecelerime
beklerken bir umut
bin bir suale cevap arıyorum şimdi
tozlu masamın titrek sandalyelerinde
güneşe adarken hayallerimi.
Biliyorum her yangın küllerini savurmaz
her gül bülbül için açmaz yapraklarını
bitiğim şimdi
aç ve susuz
çorak topraklar gibi yapayalnız
sessiz ve s/edasız
Matem…
Yazarın
Sonraki Yazısı