Gece..Hafif bir esinti..Kahvemi yudumluyorum .. Dolunayı seyrediyorum..Yine sen geldin aklıma.İçim ürperdi , her zaman olduğu gibi kalem kağıda sarıldım..Kalemimden dökülen ilk kelime yine adın oldu sonrada sana olan aşkım..Hiç bitmeyen aşkım..Yazdım..Belkide saatlerce düşünmeden yazdım.Sadece aklımdan geçenleri ve hissettiklerimi yazdım..yazdım..Uyumuşum.Uyandım yine sen..Kahve falımda..İskambil kağıtlarımda..Hayır batıl inançlarım yok benim..Benim tek inancım sensin.Sadece senin içinde bulunduğun herşeye inanıyorum ben .. Yine dolunaya bakıyorum..Yanımda olmasan bile belki bu karanlık gecede ikimizde aynı yere..aynı gökyüzüne bakıyoruz..Bu yüzden dolunayıda seviyorum ben..Ortak yaptığımız herşeye aşığım..Bana seni hatırlatan herşeye aşığım ben..O kadarda önemli değildi aslında beni bırakıp gitmen..Eskiden birlikte baktığımız gökyüzüne şimdi ayrı ayrı bakıyoruz..Olsun yinede bakıyoruz..Ben yine saatlerce seni düşünüyorum sevgili.İçine hapsolduğum gözlerini düşünüyorum..Ne kadarda tutsağım gözlerine,aşkına,sana...Sadece seni duyuyorum , seni görüyorum..Aslında ben sadece sana tutsak olan bir ruhun haykırışlarıyım..Zaten aklımda gidişinle beraber terk etti beni...Olsun..Sen yokken onada ihtiyacım yok zaten...Beni terkedenler arasında birde bahar vardı..Ve güneş..Sanırım içimi ısıtan güneşte en son gözlerine hapsolmuştu..Bak sevgili gidişinden beri beni birçok şey terketmiş..Ama sana olan aşkım hep benimle kaldı..Bir o bırakmadı beni..Ve sanırım en sadık dostum oldu sana olan aşkım...