Ýtiraf etmek rahatlamaktýr saklý olanýn gün yüzüne çýkmasý için tozlu hatýralar

Kaç serçe kuþunun yuvasýný daðýttýk küçükken belki çektiðimiz sýkýntý bundan

Hak olana adalete dair anlatacaklarýmýn yeri burasý deðil bilmektesin belki

Neler çekti bilmezsin yaz sýcaðýnda mahalle arasýnda çocuklar kavgamýzda

Kavun karpuz kabuklarý ile baþladý ilk kavgamýz karþý mahallede bilirsin

Senin beni kollamaný unutmadým unutmak nâ-mümkün anlatmanýn yeri mi

Ýtiraf etmek lazým hatayý, eksikliði hýrsý bak ben kendi halimdeyim

Sevmezdim açýkçasý seni, çocukluðundan büyüyüceye kadar itirafýmdýr

Baban her akþam elinde file göstere göstere getirirdi türlü meyveyi

Çocukluk bu ya tadýný anlatýrdýn bize hiç görmedik bize muz getirdiðini

Yine dürüstün biz fakirdik belki annen kýzardý sana baban bilmezdi

Onbeþinde tattým muzu ondandýr çocuklarým hep isterken pazarda

Pahallý olsa ne gam her alýþýmda seni hatýrlarým affet ne olur beni

Ýstemem çocuklarýn içinde ukde kalsýn ne meyve ne sebze istekleri

Ah caným ben nelerden bahseder dururum açlýktan ölen çocuklar varken

Affetsin Rabbim, itirafýmdýr belki açýklamam azaltýr günahlarýmý

Bak biz günah çýkartmayýz sakýn öyle anlaþýlmasýn kýzarým sonra

Ne olur bana bizi anlat çocukluktan yana o tatlý-acý hatýralarý