Ordayım Gül’üm


Taze Yağmur yağmış hatıralara...
Yeşerir diyorsan,ordayım Gül’üm.
Ne zaman düşünsem,açılır yara;
Islanan kuşların,ordayım Gül’üm.

Sorma;unutamam,vazgeçmem senden.
Mecbur değilsin bak;alışmışım ben.
İlkbahar gibisin;sonsuz kış’ım ben.
Kalbi kırıkların,ordayım Gül’üm.

Şurda;şu masa’da oturmuştuk ya,
Ağlamış,gülmüştük,ve koşmuştuk ya,
Lise defterleri,uçurmuştuk ya,
Üşürken sardığın,ordayım Gül’üm.

Görmek istiyorum,elimde değil.
Nolur;son kez olsun,imkansız değil...
Ellerimden tutma;hafiften eğil,
Şavkının düştüğü,ordayım Gül’üm.

Gelmezsin...demeye dilim varmıyor.
Haykırırım...susamam,gözüm görmüyor.
Nebi’yim...murada neden ermiyor,
Issız bir taş varya;ordayım Gül’üm...

Nebi KILIÇKAYA
14/04/2011..perşembe

13:00...Sivas.


( Ordayım Gül2üm... başlıklı yazı nebi-kilicka tarafından 30.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu