Kader Güldürmedi
Hiç gülmedim hep ağladım
Kader suçum ne idi anlayamadım
Eller ak giydi ben karalar bağladım
Her gördüğüm güldü,ben ise hep ağladım
Susup kaldım hep bir kenarda
Bulamadım bir care yıllardır bu derde
Kime sordumsa dediler seninki kaderde
Bir bakın gülmek nerede ben nerede
Susamışım su verecek kimsem yok
İbret alın bedenden şu halime bak
cehrek kurumuş misali kurumuş bir yaprak
Gülmek nerede hep günlerim geçiyor ağlayarak
Her sorduğum kader güldürmedi der
Hep günüme çektiğim sefa değil keder
Bak şimdi ağlamaktan olmuşum derbeder
Niye,Niye yok bana gülmek be kahbe kader
Gündüz hayal ederim gece düşümde
Ben kahrolurum gülenleri her görüşümde
Sanki günlerim kararmış doğmuyor güneşimde
Gülmeyi görürüm şimdi dostlarım ile eşimde
Kahvecioğlu`yum gülemem kaderimdendir
Sormayın yaram çok ama çok derindendir
Gülenleri kıskanırım onları sevdiğimdendir
Yapılırmı bana bu be,bu nebiçim bir kaderdir
(
Kader Güldürmedi başlıklı yazı
R.Kahvecioğlu tarafından
7.07.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
