Sonraki haftalarda yeni yeni teknikler denenmeye baþlamýþtý. Kýrk kiþiden toplanan para ile alman yüzüðü birkaç günlüðüne de olsa Ahmet’e taktýrmaya çalýþmýþlardý. Yine Ahmet uyuduktan sonra kýrk kiþiden toplanan para ile alýnan yorgan üzerine örtülmüþtü.Hatta bir gece Ahmet eve gelmeden önce kapýnýn eþiðine bir cam sürahi su koymuþlardý.Ahmet görmeyecek ona çarpacak, sürahi kýrýlacak ve Ahmet’in kýsmeti açýlacaktý.Ama maalesef þu ana kadar hiçbir netice alamamýþlardý.

O gün öðleden sonra Fadime Teyze telaþla çaldý kapýyý.Ýçeri girip o güzel haberi verdi.

--Valla eski komþum söyledi.3 ay olmuþ.Mahalleye yeni birileri taþýnmýþ.Çookta güzel bir kýzlarý varmýþ.Söylediðine göre iki yýllýðý mý ne bitirmiþ.Al benizli boylu poslu güzel bir kýzmýþ.Oðlaný razý ederseniz ben bir telefon kývýrýrým.Ahmet’in annesi bu yeni haberle heyecanlanmýþtý ya, içinde gene bir umutsuzluk vardý.Ahmet’i nasýl ikna edeceklerdi ki.Akþam oldu, biraz geçte olsa Ahmet gelmiþti.Annesi,Ablasý ve küçük kardeþi Ayþe toplanmýþtý.Ahmet “Yine biþeyler vardý ya dur bakalým” Diye geçirdi içinden.Önüne hazýrlanan yemeðini yedi.Sonra çýktý oturdu sedire.Babasý yanýbaþlarýnda oturuyordu.O hep aðýrdý.Onun yanýnda böyle þeyler konuþulmazdý. Yada en son o duyardý.Bir süre sonra anlamýþtý babasý da bir þeylerin olduðunu. Usulca çekilmiþti yatak odasýna.Zaman kaybedilmeden açýldý konu. Annesi ve kýzkardeþleri daha görmedikleri bir kýzý öyle bir anlatýyorlardý ki.Ahmet gidip görmüþ kadar olmuþtu. Ama ilk kez bir kýzýn tahsilinden bahsediyorlardý.Aslýnýn baþka yerden olduðunu, þehre yeni geldiðini anlatýyorlardý.Biraz cazip gelmiþti sanki.Yumuþaklýðýný hisseden annesi ve kardeþleri daha da bir üstüne gelmiþler, Ahmet’i yarýn kýz görmeye ikna etmiþlerdi.

            Sabaný zor etmiþlerdi.Hemen Fadime Teyze’ye haber verilmiþti.Çok geçmeden Fadime Teyze koþar adým evlerine geldi.

            --Tamam komþum oldu bu iþ.Önce biraz tuhaf karþýladýlar ya,Tanrý misafiriyiz ikram edecek bir çayýnýz da mý yok.Akþam bir çayýnýzý kahvenizi içmeye geliyoruz iþte…Deyince mecburen gelin buyurun dediler. Hele Ahmet beðeneydi, boþunaydý karþý tarafýn tereddütleri.Ýþli, güçlü,maaþlý…Yakýþýklý… Daha ne isteyebilirlerdi sanki. Hepisinin içini bir heyecan bir sevinç kaplamýþtý.Mahallenin yaðýz delikanlýsý Ahmet için kýz görmeye gidilecekti.

Akþamý zor ettiler.Saat 7 civarý Ahmet gelmiþti.Annesi kardeþleri kapýda karþýladý.Hemen içeri aldýlar.Hýzlý bir þekilde yemeðini verdiler.Ardýndan çoktan ütülenmiþ olan pantolonu gömleði geldi.Ardýndan kravat.Ahmet ýsrarla bu mevsimde bu sýcakta kravat takmamaya diretiyordu.Olmuþtu zorla o da olmuþtu.Mecburen ikna olmuþtu Ahmet. Sultan Ablasý;

--Eee hani senin parfümün.

--Amaan abla, ne gerek var ya…

--Olur mu hiç.Parfüm sýkmadan olurmu?... Hýzlý adýmlarla gidip aldý getirdi bir parfüm.Boyda boya sýktý kardeþine.

--Abla yeter..Dedi Ahmet.

Saat sekiz buçuk civarý dýþarý yöneldiler.Ayþe;

--Abiiiiiiiiii.Herkesin gözü Ayþe’ye yöneldi bu defa.

--Abi bu ayakkabýlarla mý gideceksin Allah aþkýna.Ýnsan bir boyatýr bunlarý.Sonra hýzla mutfaða geçti.Bir bez alýp döndü.Ýyice bir sildi abisinin ayakkasýný.Son hazýrlýklar da bitince çýktýlar dýþarý.

Araçlarý yoktu.Bahsettiklerine göre evleri en fazla 2-3 km kadardý.Yürüyerek gidilebilirdi.Fadime Teyze’nýn evine vardýlar.Kapýyý çalmalarýna gerek kalmadan çýktý dýþarý Fadime Teyze.Oda süslenmiþ püslenmiþti.En az diðerleri kadar heyecanlý idi.Hep beraber yürümeye baþladýlar.

Aðustos ayý sýcaklarý iyice bunaltmýþ, havadaki aþýrý nemden dolayý insanlar durduklarý yerde terliyorlardý. Ara sokaklardan usul usul ilerliyorlar, mahallenin meraklý bakýþlarý arasýnda hedeflerine doðru gidiyorlardý. Bir süre sonra gelmiþlerdi. Büyükçe bir bahçe içerisine oturtulmuþ, tek katlý müstakil bir evdi burasý. Bahçe kapýsýndan girip saðda solda bulunan portakal aðaçlarýnýn arasýnda bulunan patika yoldan yürüyüp evin kapýsýna geldiler.70 yaþlarýnda yaþlý bir teyze açtý kapýyý. Þöyle bir süzdü gelenleri.

--Buyrun hoþ gelmiþsiniz dedi. Kalabalýk, üzerlerindeki aðýr parfüm kokularý ile içeri girdi.Salona alýndýlar.50 li yaþlarda bir kadýn girdi odaya.Muhtemelen bu gelin adayýnýn annesi idi. Mustakbel kayýnvalidesi olacaktý Ahmet’in. Þöyle bir süzdü gelenleri.Baþýnda bulunan yazmasýný toparlayýp yaklaþtý, her birine hoþ geldiniz dedi öpüþtüler.Ahmet’e þöyle bir baktý.

--Sende hoþ gelmiþsin oðlum. Dedi uzaktan. Aðustos ayýnda oðlandaki bu kravata bu þýklýða bir anlam verememiþti ya neyse. Biraz sonra evin beyi geldi.Hoþbeþten sonra oda geçip oturdu bir köþeye.Yaþlý annesi sýkýþtýrdý bir köþede kadýný;

--Niye gelmiþ bunlar..

--Ne bileyim anne. Dedi kadýn mutfaða yöneldi hýzlý adýmlarla. Tekrardan misafirlerinin yanýna döndü.Adam ve kadýn ara sýra göz göze geliyorlar, ikisi de bu misafirliði anlamlandýramýyordu.Zaman geçiyor ama gelin adayý odaya gelmiyordu bir türlü.Ahmet oturduðu yerde terliyordu.Kendisinden kat kat büyük müstakbel kayýnbabasý ile ara sýra ilgisiz konulardan konuþuyorlar,ardýndan ortalýðý yeniden bir sessizlik kaplýyordu.Saat artýk 9,30 olmuþtu.Ve o beklenen o muhteþem an gelmiþti.Gelin adayý usul usul odaya girmiþ, kadýnlarla öpüþmüþ, hoþ geldin demiþti.Ahmet’e de þöyle bir bakmýþ ve hoþ geldiniz deyip mutfaða yönelmiþti. Gerçekten de güzel kýzdý.Uzun boylu, beyaz tenli, uzun siyah saçlý.Ýri gözleri ile çok hoþ bir kýzdý.Ama garip olan Gelin adayý eþofman benzeri bir kýyafetle karþýlarýna çýkmýþtý.Büyük ihtimal kendisine bakmaya geldiklerini bilmiyordu.Kolunda da bir çift bilezik vardý.Parmaðýnda yüzük..Küpeleri..Soru iþaretleri oluþtu Ahmet ve ailesinde.Garip garip birbirlerine baktýlar.Gelin adayýmýz bir sonra elinde kahve tepsisi ile yeniden girdi içeri.Tek tek kahveleri daðýttý.Ahmet’in annesi gelin adayýný þöyle bir baþtan aþaðý süzdükten sonra ;

--Maþallah maþallah.Pek de güzelmiþ kýzýmýz.Dedi. Kýzýn babaannesi bir iç çekti önce, ardýndan ;

--Heee güzeldir benim torunum.Güzeldir ya misafir sayýlýr artýk…Merakla sordu Ahmet’in annesi;

--Hayrola ne misafiri, bir yerlere mi gidiyor yoksa kýzýmýz?

--Gidiyor yaa? Haftaya düðünü var kýzýmýzýn.Taaa Bursa’ya gelin gidiyor.Bundan sonra artýk senedeeeen seneye!

Ahmet, Ahmet’in annesi, ablasý Sultan, Kýz kardeþi Ayþe þaþkýn þaþkýn birbirlerine baktýlar önce. Ahmet elindeki kahve fincanýna daha bir sýký sarýldý düþürmemek için.Hepsinin rengi deðiþmiþti.Hallerini belli etmemek için üçü de gayret gösteriyordu. Bakmaya geldikleri kýz niþanlýydý ve haftaya düðünü vardý.Kýzýn babasý sordu bir süre sonra;

--Efendim misafire sebebi sorulmaz ya, sebebi ziyaretinizi merak ettik doðrusu?

Kem küm ettiler.Kahvelerini zor bitirdiler. Ardýndan evden kaçar gibi uzaklaþtýlar…