Kara gecelerde mehtap olur mu?

Söyle canan, söyle asuman yorgun,

Kalbinde aþk olan huzur bulur mu?

Özlem yaðmurundan bað, baðban yorgun.    

Almadý Azrail, vurmadý gitti,

‘Yor’ dedim ‘nazýnla’ yormadý gitti,

Dur dedim zamana, durmadý gitti,

Saatte akreple yelkovan yorgun.

Bu sevda öyle bir velveledir ki,

Yüreðim oldu bir cehennem sanki

Aðýtlar söylenir, yakýlmaz türkü,

Olmuyor gönül þad, þadýman yorgun.

Sevgili unuttu, hatýr sormuyor,

Özlemle tutuþtum, gelip sarmýyor,

Allah’a el açtým kabul görmüyor,

Gönülde can yorgun, din, iman yorgun.

Gözlerin benziyor yeþil yapraða,

Kaç adým yol kaldý kara topraða,

Hazanda ermiþiz bu en son çaða,

Neyi bekliyorsun, an, zaman yorgun.

Olmuyor uzaktan selam sabahla,

Barýþsýn yüreðin masum günahla,

Benimle bir zaman, mekân penahla,

Vuslata erelim can, canan yorgun.

11.Temmuz.2011 09.50