Gözlerimde ayný mesafeye ait þehirler taþýyorum
Bir tarafýnda sen yalnýzlýðý , sol yanýmda ben kimsesizliði 

Bir yalnýzlýk ünlemi taþýyorsun gözlerinde 
Giderken bütün coðrafyasýný deðiþtiriyorsun iklimlerin
Bütün yerler dolu sana çýkmýyor hiç bir sokak arasý
Avucumda kalýyor bazen düþtüðümüz kader notlarý 
Kanlý bir çocukluk hatýrasý gibi düþüyor beynimin ücra köþelerine
Bir kýz çocuðu ;
Hatýrlayamýyorum artýk gülüþünde tuttuðun bahar yaðmurlarýný 

Hiç kimse anlamýyor düþtüðüm sensizlik çukurunu
Ýþgal ediyorum kendimi kýrýk bütün düþlerimle
Göç ediyor bizden habersiz kuþlarýmýz
Þehir ayný kalabalýklar arasýnda yalnýzlýðý takas ediyor 
Suçlarýmýzýn arasýna düþüyor aynalar , kanýyor gözlerin
Hiç dokunamadýðým sözlerin var dudaklarýnda , hani dokunduðumda gidecek olan 
Eksi sonsuzda kalbini koruman gibi 
Çekiliyor ayaklarýmýn dibinden aþk 
Aç kapýný daha gitmedim gözlerinin kýyýsýndan 
Ölüm kaç hastalýk eder iç odalarýmda , sen kanýyorken bütün ömrüm


Adýn varsa ben varým , eðer adýn silinmiþse gözlerimden
Bir sen kalýr soðuk duvarlarýmýn küfürbaz dillerinde
Bir ben ölüyor düþlerimin en kýrýlgan , iþgale uðramýþ sevgisinde
Ömrüm düþüyor parmak uçlarýmdan 
Tut , tut ki bütün kalabalýk seni bana yalnýzlýk yazmasýn
Adýný ver hayallerimin en güzel yanlarýna
Bir kýz çocuðu düþsün gözyaþlarýnýn en masum yanýndan
Adýn kalsýn sol yanýmda
Söyle sessizce 

Bir yabancýdan farkým olmadan , konuþmadan 
Gözlerimin içine kendini mühürlemeden
Sert adýmlarla arþýnladýðý yalnýzlýðý
Þehirler arasý bir yalnýzlýk otobüsünde býraktý 
Bu bir veda 
Adým Efsa 

Beni kendinde unut , bir daha adýmý andýðýnda gözlerinde beni taþýma




Muhammed Yalçýnkaya