Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir garibin firakında, canım yanar savrulurum,
Kimsesiz hayat çarkında, üzülürüm burkulurum.
Acep yemeği mi yoktu, yoksa evi mi soğuktu,
Kim diyecek karnı toktu, düşündükçe yorulurum.
Biçaredir yüzü gülmez, kimseler halinden bilmez,
Yemeği sofraya gelmez, can evimden vurulurum.
Meskenidir çelke altı, asasıdır kara çaltı,
Titriyorken saat altı, dualara sarılırım.
Az değildir sayıları, yok onların dayıları,
Bitmez canda kaygıları, ağladıkça durulurum.
Mekânıdır ıssız köşe, kuytu arar kalka düşe,
Pek şaşarım ben bu işe, acısıyla yoğrulurum.
Rabia BARIŞ