Gönle yangın sığdırırken meşkle candan dür beni;
Fasla neyler kardırırken şevkle sık sık der beni;
Solmasın hiç yâseminler, korla bir bir ser beni;
Vakte hicrân örme artık, şimdi cânım gör beni.
Derde dertler yüklüyorken, süzme sonsuz kahrını;
Gönlü serkeş kılma hiç sen,büzme yangın bağrını;
Kaygı bitsin, kalbe bir bir sarma hicrân ağrını;
Vakte hicrân örme artık, şimdi cânım gör beni.
İnleyip dur korlu dildâr, nûru ser sen dehrime;
Tütmesin deryâlarım kor, meşki ör sen nehrime;
Bâde döksün sâkiler hep, neşve gelsin şehrime;
Vakte hicrân örme artık, şimdi cânım gör beni.
Çağlasın Pervâne sık sık, hüznü döktürttürmesin;
Solmasın hiç, kalbe bir gün hârı çektirttirmesin;
Korku dinsin, gönle dipsiz nârı diktirttirmesin;
Vakte hicrân örme artık, şimdi cânım gör beni.
( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )