Yanına dert ortağı bitmez tasaları al.
Öfkeyle kilitledim kapıları üstüne
Mühür vurdum geçmişte acı veren her güne
Ağlamadım yanmadım bir defa öldüğüne
Yanıma gelme sakın senden bıktım ayrılık
Eza veren ülkenden çekip çıktım ayrılık.
İstersen bağır haykır ister gözyaşını sal
Artık düşme peşime gömüldüğün yerde kal!
Arkamda kaldı kayıp, yönü şaşmış çok sızı
Benim için parlıyor kaderimin yıldızı
Oysa şifa arardım aksayan hecelerde
Yapayalnız mahkûmdum en puslu gecelerde
Sadece sen çıkardın sarmal bilmecelerde
Kır düşmüş saçlarımdan atacağım ayrılık
Üstüne para verip satacağım ayrılık.
İnatlaşma çekil git rahat bırak bu kızı
Arkamda kaldı kayıp, yönü şaşmış çok sızı.
Hani izin nerede öksüz ruhumu saran?
Ne tükenmez sızın var ne de kalbimde yaran
Şarkılarım ağlardı kemanın tellerinde
Konuk muydun bilmem ki gözümün sellerinde
Ömrüm heba olurdu hasretin ellerinde
Güleceğim düşümde sana inat ayrılık
Uçacağım semada takıp kanat ayrılık.
Lekelemek haddin mi dokunmaz bana karan
Hani izin nerede öksüz ruhumu saran?
Umut, hasta kalbimin kalesidir yıkılmaz
Yanar parlar durmadan bir an bile sıkılmaz
Kederlerle ıslattın ekmeğimi öğünde
Siyah duvağı taktın başıma her düğünde
Nasıl sevindim bilsen bir anda öldüğünde
Bağlanmıştık seninle açtım söktüm ayrılık
Yaşlansam da derdinle sanma çöktüm ayrılık.
Ömrümün kalan yanı karanlığa tıkılmaz
Umut, hasta kalbimin kalesidir yıkılmaz
Fark etmedin mi daha toprağa gömdüm seni
Dudağımı çok yaktı çek zehirli buseni
Baharın yeşilini gözlerime takmışım
Gamla yüklü anları sokağa bırakmışım
Hüzünleri toplayıp yüreğimde yakmışım
Tepene kalemimi çakacağım ayrılık
Mezarına uzaktan bakacağım ayrılık.
Şimdi beni üşütmez sıcak güneşin teni
Fark etmedin mi daha toprağa gömdüm seni.
AFET İNCE KIRAT