Diyardan diyara gezdiğin uykuya,
Kapanır da gözlerin,dalar gidersin.
Yudum yudum yutarken seni bu rüya,
Açar gözünü, derin bir oh çekersin.

Güneş tepededir, yanar kavulursun,
Bakarsın, gözün alabildiğine çöl.
Aştığın tepeler bir damladan yoksun,
Derken karşına çıkar, masmavi bir göl.

İlk damla kar toprağa düşmeden daha,
Güneş batar da alır gider yazını.
Özlenen bahar gelmez derken bir daha,
Bir kardelen çıkar, uzatır başını.

.
.
.
.

Uğruna yandığın o sıcak avuçlar,
Söker yerinden, alır gider kalbini.
Ufkunu kaplamışken kara bulutlar,
Bir melek çıkar da uzatır elini.



Şah-ı Kelâm
( Med-cezir başlıklı yazı Erdem Bozkurt tarafından 15.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu