Güvenme haline fani dünyanın.
Eğilirsin bir gün eğdiğin başa.
Sanma ki yaptığın yanına kârın.
Adam gibi ol ki bey gibi yaşa.
İş işten geçmeden topla kendini.
Çıkmazsan yarına basarsın yaşa.
Dost diye aldanma bulup dengini.
Kafanı vururlar mezar da taşa.
Ne varına güven ne de malına.
Bırak haram yoldan kâr eylemeyi.
Basmaya kıymazken ipek halına.
Mazlumun halini bir düşün iyi.
Kefenin cebi yok. Bil ey erenler!
Alsan da yanına geçmez para da.
Bir şeyler biliyor elbet diyenler.
Saltanatın sürmez biter orada.
En iyisi dağıt biraz dünyada.
Ağlamasın gülsün fakir fukara.
Cehennem ateştir. Yanar o ada.
Saklanmaz ora da ak ile kara.
İster Kaymakam ol istersen Vali…
Kimseye kalmamış yalancı dünya.
Böyle gelip geçmez dünyanın hali.
Bir gün biter elbet gördüğün rüya.
Küçük dağı taşı yarattım sanma.
Beş metre kumaşa sararlar seni.
Parana puluna aldanıp kanma.
Zengin olmayan da bulur kefeni.
MEHMET FİKRET ÜNALAN
(
Kefenin Cebi başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
18.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
