Bana gerçekleri getirmeyecek,

Baharda gözüm yok yazda gözüm yok.

Derdimi tasamı bitirmeyecek,

Bir anlık neşe de hazda gözüm yok.

Sadece “BİZ” deyip coşturmayacak,

Kanat takıp dağlar aştırmayacak,

Ardımdan sadakat koşturmayacak,

Yalandan çalacak sazda gözüm yok.

Başlamadan sona getirecekse,

Yaşamaya tövbe ettirecekse,

Kalbimi eritip bitirecekse,

Adına “AŞK” denen közde gözüm yok.

Tutup da dünyayı önüme serse,

Eğer daha önce girilmiş yerse,

Bedeninden söküp elime verse,

O kalpte yazılan sözde gözüm yok.

Nefis adımıyla peşime düşen,

Ateşi görmemiş kendince pişen,

Damla gibi dertle sabırdan taşan,

Arkası eğrilmiş düzde gözüm yok.

Su misali benden akıp gidecek,

Kıracak dökecek yakıp gidecek,

Boynuma yalnızlık takıp gidecek,

Şatafat mevkii pozda gözüm yok.

GÜLHUN ERTİLAV