Online Üye
Online Ziyaretçi
ZAVALLI
Gam keder ne varsa içti tasından,
Yürek yürek efkâr bastı zavallı.
Olmadı sofrası şöyle hasından,
Vur dibine dedi sustu zavallı…
Hep amenna dedi olmadı üzen,
Lâftan ibaretti ezilen, ezen,
Arkasında vardı mutlaka düzen,
Kendini boş yere kastı zavallı…
Ona yar olmuştu bahtın karası,
Hiç kabuk tutmadı gönül yarası,
Çok soğan kokladı geçmez sarası,
Kara talihine küstü zavallı…
Nasibi olmadı hiçbir talandan,
Hesap soramadı asla çalandan,
İsyan eder gibi yaptı yalandan,
Şöyle hörelendi pıstı zavallı…
Beyin huzurunda sıraya uydu,
Fırçadan beslendi, narayı duydu,
Cık dedi, mık dedi, koydukça koydu,
Ne yapsın bîçare tırstı zavallı…
Huzura çağrıldı, aldı nasihat,
Söz dinle artmasın cezan kat be kat,
Gelmeden falaka, sille ve tokat,
Olmayan sesini kıstı zavallı…
Kalkmadı uçağı tehir ettiler,
Garibin yaşını nehir etler,
Yaşarken hayatı zehir ettiler,
Midesi bulandı kustu zavallı…
Ye kürküm ye demek olmadı nasip,
Hiç kimse görmedi böyle muhasip,
Üç baldırı çıplak ve bizim Hasip,
Kendisi zavallı, dostu zavallı…
Dağı mesken tuttu, gezdi bir zaman,
Ceylana özenip dilendi aman,
Sürek zorlu geçti avcılar yaman,
Kırk yerden deldirdi postu zavallı…
Dertleri öldürdü, gamları yıktı,
Hangi biletine amorti çıktı,
Yaşamaktan bıktı, hayattan bıktı,
Dünyadan umudu kesti zavallı…
Hüzzam vurgunuyla geçerken zaman,
Garibin elinde ağladı keman,
Kırıldı kalemi, verildi ferman,
Hüzündü, hicrandı, yastı zavallı…
İbret olsun diye vuruldu çondan,
Geçti onurundan, geçti canından,
Dokuz tahtası yok, sebebi bundan,
Donu gül dalına astı zavallı…
Ne yapsın garibim, saçları üç tel,
Hem tarağı şimşir, hem de başı kel,
Olamadı boran, poyraz, ne de yel,
Son kez bir nefeslik esti zavallı,
Blöfü zavallı, resti zavallı…
……………………….Mehmet KURNAZ
…………………………..26.08.2011