Çınlıyor kulaklarım, unutulmaz sesinle.
Sayfandaki sesleri, dinle ey hocam dinle!
Bu genç yaşta göçmene, acep kader mi desek?
Şiirlere sestin sen, verdiğin nefesinle.
Yine dönsen dünyaya, ben geldim desen bize.
Taht kurmuştun kalplere, göze mi geldin? Göze…
Hem ağlasak, hem gülsek, işte Erbil bu desek.
O güzel yorumunla, getirsen bizi dize.
Unutmak mümkün değil, yaşıyoruz sevginle.
Yazmayı senle sevdik, dinlemeyi seninle.
Yetim kaldı şiirler, yoksa öksüz mü desek?
Aydınlattın bizleri, dolup taştık bilginle.
Ey gidi Erbil hocam! Dönülmez yol saptığın.
Kalemdi, mikrofondu, ölesiye taptığın.
Şakayı severdin sen, yine şaka mı desek?
İnanmak çok zor Efe’m, şaka mı bu yaptığın?
Bakma sen kardeşine, rahat uyu yerinde.
Mevla’m böyle istemiş, yer açsın cennetinde.
Cennet olsun mekânın, iyi kötü ne desek.
O kapıyı açması, rabbimin kudretinde.
Geçtiğimiz hafta içinde kaybettiğimiz, İzmirli şairlerimizden, seslendirme sanatçısı, dost insan Erbil Efe DENGEL’e ithaf olunur.
MEHMET FİKRET ÜNALAN
(
Erbil Hocam başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
25.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
