YOK BENİM
Arif olan anlar, arif’in dilin,
Arif olmayana sözüm yok benim,
Kahır çeken bilir dertlinin halin,
Arif olmayana sözüm yok benim.
Kimseyi kimseden üstün görmedim,
Ömrüm bitti bir murada ermedim,
Maddiyata bir gün değer vermedim,
Para ile pulda gözüm yok benim.
Sesli konuşurum, açık yazarım,
Takiyyecilikten çokça bizarım,
Yalana, yanlışa fazla kızarım,
Kuldan saklayacak gizim yok benim.
Aç, açıkta değilim ederim şükür,
Yalan söylüyorsam yüzüme tükür,
Kimsenin önüne yapmadım sükür,
Kendime üveyim, özüm yok benim.
Kötülüğü görür, hemen yanlarım,
Gece –gündüz ah çekerek ünlerim
Sırf kendime çalar, kendim dinlerim.
Bağlamadan başka sazım yok benim
Hiç tesellim olmaz ülkümden başka,
O götürür beni ilahi aşka,
Ulaştırır beni hurili köşke
Türk-İslam’dan başka tezim yok benim
Oğuz soyundanım üç ok tur kolum,
Dostlarıma daim aşikâr halım,
Oğuzsoylum der ki; Allah’a kulum,
İnancımdan başka kozum yok benim.
26 Eylül 2011 Pazartesi
(
Yok Benim başlıklı yazı
Recep ÇAĞLAR tarafından
28.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
