Online Üye
Online Ziyaretçi
Yazmak kolay martıların, denizin olduğu bu şehirde,
Kolaysa anlat hayalinde yaşattığın karakterleri bu kurak bölgede,
Senin sevdan da böyle be güzelim,
Yoksun ama yazıyorum yüreğimin derinliklerinde.
Ey İstanbul, ilham kaynağı oldun çoğu şaire,
Benim sevdam vurdu yüreğime,
Sen olmasan, denizin olmasa, martın olmasa da benim şehrimde,
Gönlümde yaşadı, filizlendi hayalin, dalgaları vurdu dizelerime.
Bir sigara daha yaktım yine elimde boğaza karşı, bir de çay,
Önce bir ağaç sallandı, yine geldi sonbahar,
İlkbaharları sevdik biz bu şehirde, sözlerimize ilham,
Aşkımızı haykıramadık Galata’ya doğru,
Olsun bizim gönlümüz hep ilkbahar…
Milyonlarca insanı barındırmışsın ey koca şehir,
Akar oldu gözlerimden koskoca nehir,
Boğaz dediler bu nehre, insanları zehir,
Yalan yanlışlarla oynar olmuşlar, sözleri sihir.
Yaşantılar yalan olmuş tek doğru sözler
Bir başka olmuş hayatlar, ağlar oldu gözler,
Herkes akıllı burada kendi yanlışlarını çözerler,
Gitme vakti yaklaştı, sevinsin artık yalancı dizeler.
Ey şanlı şehir! Bitti benim hikaye,
Senden ayrılma vakti geldi, oldum divane,
Gönlümü, yüreğimi, sevgimi bırakıyorum senin sözlerine,
Bunlardan ayrı şiirimi bıraktım, senin dizelerine….
İsimsiz Hikaye Yazarı, Rafet Çetin