Sâkiler hicranýmý alýp götürüyorken,

Acý bâdeler tattým gönül meclislerinde.

Bâkiler muradýmý geri getiriyorken,

Sevdama sevda kattým gönül meclislerinde.

Güzlerin saltanatý üþütmedi baðrýmý,

Güllerin çýrpýnýþý çaðlatmadý aðrýmý,

Bülbüller naðmelerle inlettiler çaðrýmý,

Mevsimsiz korlar yuttum gönül meclislerinde.

Dikenlerin sýrlarý bir bir canda çözüldü,

Hislerime yeniden heveslerim dizildi,

Þafaðým söküyorken karanlýklar büzüldü,

Menekþeleri tuttum gönül meclislerinde.

Pervane’nin çýðlýðý baðý yetim kýlmadý,

Vuslatý dile geldi, hüsranlarý kalmadý,

Katranlarým sinsice zamandan aþk çalmadý,

Kalbime nurlar çattým gönül meclislerinde.