Daha
minik bir kızdım başkaydı sevgilerim
Anlamını
bilmezdim kuşkuydu sevgilerim
Bizim
evde öterdi her an baba borusu
Belki
de ona olan aşkaydı sevgilerim
Bir
nane kokusunda coşardı sevgilerim
Hep
annemin peşinden koşardı sevgilerim
Annem
ile kayboldu evden nane kurusu
Aynı
çatı altında taşardı sevgilerim
Yıllar
yılı içimde uyudu sevgilerim
Benim
ile birlikte büyüdü sevgilerim
Habersiz
geçti gitti gençliğim yarısı
Artık
ergen olmuştum koyuldu sevgilerim
Vefasız
bir gönülde köksüzdü sevgilerim
Görmedi
hiç karşılık öksüzdü sevgilerim
Bilmem
kaç dirhem eder bir sevginin darası
Oysa
ağır değildi yüksüzdü sevgilerim
Menfeate
hiç bedel olmadı sevgilerim
Çıkar
için bir tasa dolmadı sevgilerim
Acıtsada
canımı riyakârlık yarası
Küsmedim
hiç hayata solmadı sevgilerim
Sessiz
kuytu bir köşe aradı sevgilerim
Kulları
radar ile taradı sevgilerim
kalbime
bulaşsa da imkansız aşk karası
Bilirim
ki çok şeye yaradı sevgilerim
Ezber
bozan kalemle yazandı sevgilerim
Bilindik
seneryoyu bozandı sevgilerim
Anladık
biz değildi şimdi aşkın sırası
Dağ
bigi bir dostluğu kazandı sevgilerim
Sevgisiz gönüller susuz kalmış çöller gibi kuraktır bence de
Gönlünde ki sevgi deryasının hiç kurumaması dileklerimle
nacizane dizelerim sana ithaftır Zeynebim.
Nöbetci şaire dönebetini tamamlamış nöbetin mahsülü olan bu dizeleri
sevgili Zeynep Özmen'e armağan edilmiştir arkadaşlar.